اشک من هویدا شد

اشک من هویدا شد                                                         دیده ام چو دریا شد                      

در میان اشک من سایه تو پیدا شد    موج آتشی از غم زان میانه برپا شد

اشک من هویدا شد                                                         دیده ام چو دریا شد

تو برفتی وفا نکرده                                                                      نظری سوی ما نکرده

نکند ای امید جانم                                                                      که نیائی خدا نکرده

(به یاری شکسته گان چرا نیایی                                  چه بی وفا چه بی وفا چه بی وفایی!)2

اشک من هویدا شد                                                         دیده ام چو دریا شد

( تو که گفتی اگر به آتشم کشی                                  و گر ز غصه ام کشی                                    ترا رها نمی کنم من 2(

نه کشته ام ترا ز غم                       نه آتشت به جان زدم  که می کشی ز من تو دامن

اشک من هویدا شد                                                         دیده ام چو دریا شد

چرا برم نمانده رفتی                                                      (بسوز غم نشانده رفتی)2

( تو که گفتی اگر به آتشم کشی                                  و گر ز غصه ام کشی                                    ترا رها نمی کنم من 2(

نه کشته ام ترا ز غم                       نه آتشت به جان زدم  که می کشی ز من تو دامن

اشک من هویدا شد                                                         دیده ام چو دریا شد

(در میان اشک من سایه تو پیدا شد )2